بررسی اختلالات عملکرد دیاستولیک در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید توسط اکوکاردیوگرافی

مقدمه آرتریت روماتوئید شایع ترین بیماری اتوایمیون در جهان است. خطر بروز مرگ و میر به علل عوارض قلبی عروقی با افزایش سن دو برابر می شود. در این مقاله به بررسی عملکردی و ساختمانی قلب با تاکید بریافته های کوکاردیوگرافی وعملکرد دیاستولیک در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید پرداخته شده است. روش کار این مطالعه توصیفی مقطعی در بیمارستان قائم مشهد در سال 1391 انجام شده است. چهل بیمار با آرتریت روماتوئید بر اساس معیارهای ACR1  که حداقل 5 سال از بیماری آنها سپری شده باشد،وارد مطالعه شدند. متوسط سن بیماران در این مطالعه 48/15±4/46 سال بود.90% موارد زن بودند. اکوکاردیوگرافی دو بعدی(2D)وتک بعدی (M.Mod).و داپلراکو برای تمامی بیماران انجام شده و اطلاعات با نرم افزار SPSS و آزمون های کای دو، دقیق فیشر، من ویتنی ... تجزیه و تحلیل شد.  نتایج شایعترین اختلالات دریچه ای نارسایی تریکوسپید و میترال بود (به ترتیب 5/72% و 52% ). در 70% بیماران عملکرد دیاستولیک طبیعی بود. شیوع اختلال عملکرد دیاستولیک در این بیماران 30% بود که در مقایسه باجامعه کنترل طبیعی و همسان سازی شده، تفاوت معنی دار داشت (05/0=p). شیوع در جامعه کنترل 10% بود. ارتباط معنی داری بین عملکرد سیستولیک EF2 و اختلال دیاستولیک وجودداشت (05/0=p). در آنالیز پارامتر های دیاستولیک واکوکاردیوگرافی داپلر بافتی ارتباط معنی‌داری بینEm3  و D4 و همچنینSm5 و S6 مشاهده گردید (به ترتیب 043/0 و 001/0=p). حال‌‌آنکه بینAm7 و  A8و همچنین بین Em و E9 ارتباط معنی داری وجود نداشت (به ترتیب 432/0و844/0 =p). این مطالعات نشان داد، که اختلال عملکرد دیاستولیک در بیماران مبتلا آرتریت روماتوئید شایع است. نتیجه گیری  شیوع اختلال عملکرد دیاستولیک در بیماران مبتلا آرتریت روماتوئید، با طول مدت بیماری و در سنین بالا مشاهده می شود.     پی نوشت: این مقاله با حمایت مرکز تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی مشهد می باشد و تضاد منافعی وجود ندارد.